14 تیر ماه روز قلم فرخنده باد

چهاردهم تیر ماه؛ روز قلم را بر شما استاد ارجمند، دانش آموخته و دانشجوی فرهیخته ارتباطات و همکار پرتلاش و پرغصه رسانه فرخنده باد.

بی شک هر آنچه  ارزشمند و دارای جایگاه است لایق سوگند، و قلم و قداست هر آنچه می نگارد نیز شایسته تکیه بر این جایگاه است؛ که اگر نبود پرورگار قسم یاد نمی کرد به قلم.

امیدوارم که همواره تندرست و شادکام باشید. برای شما قلمی تواناتر و اندیشه ای ناب تر آرزومندم.

ارادتمند- حسن قدیانی

ثمن بخس دنیا

اردی بهشت امسال چه بازار پر رونقی است؛

بازار فروش آخرت

به بهای ثمن بخس دنیا

آنهم، دنیای دیگران

حسن قدیانی

شرح بز!

بدون شرح نیست

شرحی دارد بس دراز

که در عصر زندگی های تلگرام زده؛ بر بسیاری از مردمانش، بی شک نه خود جایگاهی دارد و نه شرحش مفهومی.

به قول نظامی: قافیه سنجان که سخن برکشند/ گنج دو عالم به سخن درکشند

از دیوان شمس:

من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا

من از کجا غم باران و ناودان ز کجا

چرا به عالم اصلی خویش وانروم

دل از کجا و تماشای خاکدان ز کجا

چو خر ندارم و خربنده نیستم ای جان

من از کجا غم پالان و کودبان ز کجا

فرار از خویشتن خویش

خداوندا
بیش از هر آنچه باید از آن بهراسم، از خود و خویشتن خویش می ترسم

وای از آن روزی که پرده ها کناری رود؛ که یارای فرار از خود و خویشتن خویش را نیابم

پروردگارا

توفیق و قدرت فرار از خویشتنم را به خویشتنم عنایت کن

حسن قدیانی

جامعه ای که شایسته سالاری در آن حاکم نباشد باید در انتظار خرد شدن پایه های خود باشد

تصور بفرمایید قصاب محل که بارها و بارها از شخص شما به بهانه های مختلف به نوعی دزدی کرده؛ کم فروشی و بد دهانی و غیره و غیره که‌ به شخصه رفتارش را دیده و تجربه کرده اید. او که حتی نمی تواند یک آمپول بزند رفته و درخواست تاسیس یک انجمن و مجمع داده با نام مجمع جراحان حرفه ای مغز ایران و خود همه شده رییس مجمع.
شما که‌ نه قصاب هستید و نه جراح و پزشک، چه واکنشی نشان خواهید داد؟ آیا این واکنش حسادت به شغل قصابی یا پزشکی است؟
بدبختانه این مورد در ایران با کمی تحقیق نمونه مشابهی دارد و بدبختانه تر آنکه رسانه ملی هم از این قصاب کلاهبردار دعوت می کند که‌ در خصوص آسیب شناسی جراحی مغز در ایران نظرات خود را ارائه دهد.
لازم به ذکر است که‌ این مجمع و انجمن جراحان خیالی تنها یک قیاس است نه اینکه اگر اینچنین مجمعی هم باشد منظور آنها هستند
به هر حال واکنش نه از روی حسادت بلکه درد از بیشعوری و بی خردی عده ای است که‌ علم و دانش را با شارلاتانیزم مخلوط کرده اند
بی شک جامعه ای که‌ شایسته سالاری در آن حاکم نباشد باید در انتظار خرد شدن پایه هایی از خود باشد.

یادم تو را فراموش!

برای نخستین بار گذرنامه خود را گرفته بود و آماده سفری تفریحی بود. مشکلی داشت، برای حل آن به یاد آقای «فلانی» افتاد. فردی که هرگاه نیازی داشت با او تماس می گرفت. شماره همراهش را از دفترچه خود پیدا کرد. اما خاموش بود. با شماره منزل تماس گرفت:

* سلام، آقای «فلانی» تشریف دارند؟
** جنابعالی؟
* بنده یکی از دوستان صمیمی شون هستم!
** عجب دوست صمیمی هستید که خبر ندارید؟
* چطور؟
** آقای «فلانی» هشت ماهی هست که فوت کردند.
* ای داد بیداد. بنده نزدیک به نه ماهی بود که در سفر خارج از کشور بودم و خبر نداشتم. خیلی متاسف شدم. خدا رحمتشون کنه، مرد نازنینی بود. ما خیلی با هم دوست و نزدیک بودیم. واقعا ناراحت شدم نمی دونم الان باید چی کار کنم. امری داشتید تعارف نکنید بنده در خدمتتون هستم.
**لطف دارید. ممنون.
*خداحافظ شما

راست می گفت؛ نمی دانست اکنون باید برای حل مشکلش چه کار می کرد.
با خود گفت: ای بابا حالا چی کار کنم این یارو هم که مرد.
یادش آمد آقای «بهمانی» هم شاید بتواند مشکل نخستین سفرش را حل کند. شماره همراهش را گرفت

* به به رفیق شفیق ما جناب «بهمانی»! چه خبر آقا از ما سراغ نمی گیری؟ یه کار کوچولو داشتم گفتم هم حالتو بپرسم هم زحمت بدم که......

«درختان پارک ملی سُرخه حصار در خطر نابودی» - مصاحبه با euronews

روز دوشنبه 25 خرداد دوست ارجمندم «علیرضا افشاری» دبیر دیده‌بان یادگارهای فرهنگی و طبیعی ایران و مدیر نشریه درفش، بیانیه ی شماری از انجمن های محیط زیستی را برای اعتراض به راه سازی در پارک ملی سرخه حصار را سامان داد که بازتاب رسانه ای خوبی داشت که امیدوارم بازتاب عملی و اداری بهتری را داشته باشد.

به فاصله یک روز «علی خردپیر» همکار رسانه ای در شبکه euronews گزارش خبری در موضوع پارک سرخه حصار را تهیه کرد و نخست تماسی داشت برای استفاده از عکس هایی که در دو مرحله از این پارک گرفته بودم؛ گفتگوهایمان به مصاحبه کشید و در فرجام کار متن زیر حاصل تلاش او بود برای این رسانه چند زبانه.

لینک: درختان پارک ملی سُرخه حصار در خطر نابودی

بازنشر در: سلامت نیوز

«به کدامین گناه؟» گزارش رورنامه شهروند از نمایشگاه سوگواره ی درختان خیابان ولیعصر

گزارش روزنامه شهروند از نمایشگاه عکس «سوگواره درختان خیابان‌ولیعصر»

به کدامین گناه؟

لینک صفحه طرح نو در روزنامه شهروند

صفحه طرح نو به صورت PDF

با سپاس از همکار رسانه ای سرکار خانم فکری

«از این عکس‌ها نمی‌توان لذت برد » مصاحبه با ایسنا

مصاحبه ای که در خصوص نمایشگاه عکس «سوگواره ی درختان خیابان ولیعصر» با ایسنا داشتم امروز در تارنمای این خبرگزاری منتشر شد.

با سپاس از دوست ارجمندم احسان بیگی و آقای بهرامی و خانم زالپور برای سامان این مصاحبه.

از این عکس‌ها نمی‌توان لذت برد- مصاحبه با ایسنا

باز نشر در:

خانه عکاسان ایران

انجمن عکاسان ایران

شبکه خبری فرهنگ و هنر

پایگاه خبری هنرهای تجسمی ایران

سازمان تبلیغات اسلامی

فرهنگ بان

تبیان

جماران

تعادل

نیوز

«سوگواره درختان خیابان ولی عصر»

روزگار درختان خیابان ولی عصر

بی رحمانه پاییزی است

و در این پاییز بی رحم

این درختانند که می ریزند

از شما دوست و استاد ارجمند، فرهیخته گرامی، دوستاران و حافظان محیط زیست و همکاران رسانه ای دعوت می کنم که در گشایش و نمایشگاه عکس «سوگواره درختان خیابان ولی عصر» که دستاورد کوشش سرشماری و عکاسی از درختان خشک و بریده شده طولانی ترین خیابان خاورمیانه (خیابان ولی عصر) صورت گرفت حضور یابید.

این پروژه با عکاسی بیش از ۴۱۰۰ درخت خشک و بریده شده این خیابان پایان یافت. از شما همکار رسانه ای نیز خواهشمندم در بازنشر خبر یاریگر ما باشید.