نماد قدرت و اقتداری که "پترا لازلو" آن را شکست

"پترا لازلو" (Petra Laszlo) فیلمبردار شبکه  N1 TV مجارستان هنگام پوشش خبری فرار گروهی از پناهجویان سوری، خود خبرساز شد. که در تارنماهای پارسی زبان آن را دیده و خوانده اید. (لینک خبر در خبرگزاری رویترز).

"مارکو ژورکا" (Marko Djurica) عکاس خبری رویترز نیز که مانند لازلو برای پوشش خبری این رویداد رفته بود عمل همکار رسانه ای او برایش دارای ارزش خبری بیشتری بود. خبری که می تواند در درس اخلاق رسانه ای درس تلخی باشد.

نه تنها در فرهنگ ما ایرانیان بلکه در سرتاسر دنیا پدر برای فرزند نماد اقتدار، قدرت، امنیت و استواری است و کودکان پدران خود را در ذهنیت پاک و کودکانه ی شان همچون کوهی استوار و قدرتمند تجسم می کنند و برای مادر تجسم قداست و عشق و محبت. هنگامی که شخص بی فرهنگ و بی ادبی حریم عشق محبت فردی را در هر سنی می شکند و به حریم مادری اهانت می کند؛ تحمل سنگین است و هنگامی که اقتدار و قدرت پدری دستخوش حرمت شکنی شد برای فرد سنگینی دیگری دارد.

وقتی عکس های این رخداد را تحلیل گفتمان کنیم (دیدن عکسها در رویترز) در عکس نخست حلقه کردن دستان کودک وحشت زده به گردن پدر اعتماد کودکی را نشان می دهد که امینیت خویش را به پدر سپرده است.

جدا شدن کودک از پدر به دلیل حرکت ضد اخلاقی لازلو و افتادن این سمبل قدرت به زمین در نگاه فرزند فرو ریحتن نماد قدرت و اقتدار است.

در عکس پنجم تعجب پلیس از این حرکت و سعی پدر در استوار نشان دادن خویش کودک را خشمی فرا گرفته و بغض کرده که نه به دلیل درد بلکه شکستن حرمت و نماد سرپناهی و حافظ کودک است.

در عکسهای بعدی گریه شدیدتر کودک نشان از درد ویرانی نماد قدرت و اقتداری است که "پترا لازلو" آن را شکست.

خدا نکند حریم عشق و محبت و پاکدامنی مادری و حرمت قدرت و اقتدار و استواری پدری در برابر دیدگان کودکی فرو ریزد.

"پترا لازلو" برایت متاسفم که نماد قدرت و اقتدار پدری را در برابر کودکش شکستی و متاسفم که نام خبرنگار را یدک می کشی.

از عبدالله بن زبیر تا حماس!

پس از کوشش عربستان سعودی برای پشتیبانی از گروه «حماس» به شرط کناره‌گیری از ایران، گویا بهبود روابط جمهوری اسلامی ایران با حماس با سفر جمعی هیاتی به سرپرستی «محمد نصر» هموند دفتر سیاسی این گروه؛ گرایش به سمت لقمه چرب‌تر  را در دستور کار «حماس» قرار داده است. روابط سیاسی که پس از آشفتگی‌های سوریه ناسازگاری بین ایران و «حماس» را رقم زد و نزدیک به دو سال است که جمهوری اسلامی ایران اعتماد و استواری خود را به این گروه از دست داده است.

حماس ادعا می‌کند روابط خود را با ایران نگهداری کرده و در مدت دو سال گذشته قطع نشده است و پیشنهادهای عربستان سعودی را برای قطع روابط با ایران رد کرده است و حتی «ابو عبیده» سخنگوی «کتائب القسام» (شاخه نظامی حماس) هم در سخنرانی خود در آیین رژه سالگرد تاسیس حماس از جمهوری اسلامی ایران و نقشی که در حمایت‌های مالی و نظامی داشته تشکر ویژه‌ای کرد. بنابر سخنان و رفتارهای مقامات حماس، رسانه‌های عربی پیش‌بینی کردند که در آینده‌ای نه چندان دور تغییر دیدگاههایی از حماس ابراز خواهد شد.

ولی «رأفت مره» سرپرست رسانه‌ای حماس در گفتگو با تارنمای «العربی الجدید» سفر هیاتی از سوی حماس به تهران را پیش‌زمینه دگرگونی سیاست‌های این گروه ندانست و گفت که حماس خطایی مرتکب نشده تا از آن عقب‌نشینی کند و یا موضعی نداشته که بخواهد پوزش بخواهد.

از نخستین رفتارهای «حماس» در برابر سوریه و حمایت‌هایش از «داعش» که بگذریم، در تاریخ دوم نوامبر بود که این گروه دهشت‌افکن در غزه ابراز موجودیت کرد و کانون فرهنگی فرانسه و خانه‌های تعدادی از فعالان حماس را هدف یورش خود قرار داد. اما «حماس» با این دلیل که نقش «داعش» در این حوادث اثبات نشده این رخداد را محکوم نکرد.

مقامات «حماس» بر این باور هستند که نمی‌توان از واژه «تروریست» برای گروه «داعش» بکارگیری کرد و این گروه سیاسی موضعی در قبال گروههای غیر فلسطینی اتخاذ نخواهد کرد. یکی از فرماندهان امنیتی حماس در پاسخ به رسانه «الغول» گفته است: « ما هیچ مشکلی با ایدئولوژی آنها (سلفی‌ها) نداریم. ولی اگر آنها خواستند جلیقه‌های انفجاری بپوشند و دولت حماس و افراد آن را کافر بخوانند آن گاه جلوی آنها خواهیم ایستاد».

وی درباره گروه‌های سلفی عقیده دارد: «ما همه اسلام‌گرا هستیم و از نظر ایدئولوژیک برای ما سخت است که آنها را به عنوان گروهی تروریست محکوم کنیم. ما نیز به روش مشابهی از سوی کشورهای عربی و غربی در معرض اتهام قرار گرفته‌ایم».

حمایت «حماس» از گروه تروریستی «داعش» و بازگشت به دامن جمهوری اسلامی ایران برای حمایت‌های مالی و نظامی و شاید! تهدید ایران به پناه بردن این گروه سیاسی به دامن نفت‌آلود عربستان سعودی نیازمند راهکاری درست است.

در سریال تلویزیونی «مختار»، «رضا کیانیان» که در نقش «عبدالله بن زبیر» بود در گفتگویی با «فربیرز عرب‌نیا» در نقش «مختار» گفتگویی دارند درباره «یزید» که بسیار جالب و شاید برای برخی پندآموز باشد.

مختار: چه فرقی است بین آل زبیر و آل امویه وقتی بناست بر یک شیوه حکومت کنند ؟ با این اوصاف شما و یزید یک جور فکر می کنید ،برای چه با او مخالف هستید؟
عبدالله زبیر: من ،من با یزید بر سر شریعت مشکل دارم مسلمان، به سیاست او که معترض نیستم ،به دیانت او معترضم ،مختار تو تشنه به خون یزیدی ،من هم هستم ،تو خون خواه حسینی ،من هم خون خواه اویم ،بیعت کن قال قضیه را بکن
مختار: به یک شرط
عبدالله زبیر:شرط؟ چه شرطی؟!!
مختار: عراق عرب
عبدالله زبیر: پس درد مختار هم داغ حسین نیست ،خون خواهی حسین بهانه ای برای رسیدن به حکومت عراق