بدون شرح نیست
شرحی دارد بس دراز
که در عصر زندگی های تلگرام زده؛ بر بسیاری از مردمانش، بی شک نه خود جایگاهی دارد و نه شرحش مفهومی.
از دیوان شمس:
من از کجا غم و شادی این جهان ز کجا
من از کجا غم باران و ناودان ز کجا
چرا به عالم اصلی خویش وانروم
دل از کجا و تماشای خاکدان ز کجا
چو خر ندارم و خربنده نیستم ای جان
من از کجا غم پالان و کودبان ز کجا
شهر تهران بنظر بی خود و بی خویش شده
یا حروفش کَمَکی هرز و پس و پیش شده
یعنی انگار که تهران شده هرتان و درست
شهر هرتی است که (بن)مایه تشویش شده
هر کسی هر چه بخواهد بکند بی سر خر
هرج و مرج از ته ری تا پل تجریش شده
سر آن کیسه کمی شل کن و بنشین و ببین
کانچه در وهم نیاید شده و بیش شده
دور آزادی و برجش برو پاساژ بزن
نشوی یک سر سوزن که دلی ریش شده
برج 18 طبقه، کوچه 10 متری و باغ
هر سه با هم
المی بر دل درویش شده
اثر دوست ارجمندم «حامد پارسی» - 19 خرداد 94 - کمپین حفاظت از باغ های تهران
