هنر copy and paste نزد چه کسانی است؟

افزایش و تکثر رسانه یکی از شاخصه‌های توسعه معرفی شده است اما سوالی که امروزه پیش می‌آید این است که تنها صرف کثرت رسانه بدون محتوا می‌تواند به عنوان شاخصه توسعه معرفی شود؟

« با پنج هزار تومان صاحب سایت شوید»، «با چند کلیک سایت خبری بسازید» و از اینگونه جمله‌های تبلیغاتی در سایتها و فضای مجازی بسیار دیده می‌شود. وزارت ارشاد هم که با چند فرم ناقابل حمایت مالی می‌کند و پس از آن با تبدیل سایتهای خبری به خبرگزاری حمایت می‌کند.

اما آیا تحلیل محتوایی بر روی سایتهای به اصطلاح خبری صورت گرفته که با چند کلیک و پنج هزار تومان صاحب سایت خبری شد؟ محتوا و خروجی که این سایتها ارائه می‌دهند چیست؟ کافی است تیتر خبر منتشر شده در یکی از سایتهای خبری را در سایتی مانند گوگل جستجو کنید.

به قول بنده خدایی: اوه.... اوه.....

بله هنر کپی کردن نزد ایرانیان و بس. سایت 1 از سایت 2 کپی می‌کند و سایت 3 از سایت 4 و سایت 1 از سایت 3 و همینطور ادامه تا آخر. جدای از محتوای بدون پشتوانه روزنامه‌نگاری مطالبی که منشر شده گاهی از وبلاگهایی است که یک تصویر جالب را که در وبگردی خود یافته برداشت کرده است.

بسیاری از وبلاگها نیز که جای خود دارد. در فلسفه شناختی و وجودی وبلاگ مواردی مشخص و تعیین شده که جای بحث جداگانه‌ای دارد اما یکی از این موارد نوشته‌های شخصی است. حالا جالبتر اینکه طرف خاطره‌ای را نوشته که تعداد زیادی هم آن خاطره را از زبان خود در وبلاگشان درج کرده‌اند.

قدرت همزادپنداری تا این حد!

اما انتقادی که به صاحبان برخی از وبلاگها که خود در حوزه ارتباطات تخصص داشته و حتی از اساتید ارتباطات هستند نیز جاری و ساری است. استاد محترمی خبر 1 را از سایت و یا خبرگزاری دریافت کرده و آن را برای خالی نبودن عریضه در وبلاگ خود قرار می‌دهد. در اینجا لازم به ذکر یک نکته است که در سرویس‌های وبلاگ دو گزینه پیوندها و پیوندهای روزانه وجود دارد که متاسفانه بسیاری از دوستان تفاوت این دو را نمی‌دانند.

پیوندها برای برقراری و ایجاد لینک به یک سایت یا وبلاگ و یا یا یک درگاه اینترنتی است درحالی که پیوندهای روزانه برقراری لینک با متن یا تصویر و... از یک سایت یا وبلاگ است این گزینه برای جلوگیری از کپی کردن مطالب است. حال خود با مشاهده وبلاگها و سایتهای دوستان ارتباطی مشاهده کنید تفاوت بین پیوندها و پیوندهای روزانه چیست؟ با دارا بودن این گزینه دیگر احتیاجی به کپی مطلب وجود ندارد مگر اینکه روی مطلب منتشر شده نظر، تحلیل، تفسیر، نقد و.... وجود داشته باشد.

 از سوی دیگر برخی اساتید ارتباطاتی که گویا پسورد لاگین کردن به وبلاگ خود را فراموش کرده‌اند و یادی هم از آن نمی‌کنند.